Zondag zijn we naar Utrecht gegaan. Daar was het botenparade: er varen dan boten door de grachten waarop bandjes spelen. Wij zaten aan de kade en de muziek kwam dus voorbij varen! Een kabaal af en toe! Onze Tom gaf er niets om, hij sliep gewoon door! Na de botenparade zijn we gaan eten bij 'de rechtbank' met Sander, Hairo, Selma, Monique (die ook zwanger is) en Spencer. Tom deed het prima. Op de terugweg deze keer gelukkig geen files...
Op maandag eerst naar Uden. Daar hebben Eric en Danielle deze week een boerderij gehuurd. Eric moet gewoon werken voor ASML deze week, Danielle was met de kinderen in de boerderij. Voor mij dus nog even een kans om haar en de kids te zien voordat ze zaterdag weer terugvliegen naar Hong Kong.
Tom had inmiddels een lelijk hoestje opgelopen. Vanaf zondagochtend was hij behoorlijk aan het hoesten af en toe. En een paar keer kreeg hij me toch een aanval! Dan leek het wel of hij zou stikken, hij kreeg dan bijna geen lucht. Echt zielig. Ik maakte me er toch wel zorgen om. Toen Danielle het hoorde schrok zij ook wel. Toen besloot ik dat het toch beter was om even naar de huisarts te gaan. Ik zou vnauit Uden meteen doorgaan naar Asten, dus had ons mam haar huisarts gebeld of we daar even langs mochten komen; dat mocht gelukkig. Natuurlijk hoestte hij net niet toen we daar binnen mochten. Mar ze hebben Tom helemaal onderzocht en ze konden niets ernstigs vinden. Gerustgesteld kon ik de praktijk dus bverlaten. Het hoesten was die avond en nacht nog wel erg, maar gelukkig werd het daarna minder!
Maandag zijn we bij opa en oma in Asten blijven logeren. Ondanks de gebroken nacht vanwege het hoesten van Tom (plus het verschrikkelijke spugen van hem die nacht en ochtend - het kwam er in golven uit - zo zielig - ik voel me dan zo machteloos), was het erg leuk. Dinsdag lekker rustig aan gedaan, beetje gewinkeld, gekletst. Gewoon genieten dus. Na het eten zijn we weer naar Bergeijk gereden.
Tom had zoveel gespuugd dat al zijn kleren, de omslagdoek, de spuugdoekjes vies waren. Dus snel alles in de was en droger gedaan en in de tussentijd hem in een handdoek gerold zodat hij het lekker warm hield.Woensdagochtend hadden we al op tijd afgesproken: om 10am waren we in België (wat is het toch een internationaal kind, onze Tom...). Oké, het was dan wel net over de grens: Achel. Marjon en Dirk hebben afgelopen vrijdag de sleutel van hun nieuwe huis gekregen. En wat voor een huis: het is echt prachtig. Heel ruim, een fantastische tuin, mooi afgewerkt, voorzien van alle luxe. Ik was echt onder de indruk. Marjon en Dirk woonden in een appartement in Amsterdam zonder tuin of balkon, met twee slaapkamers en een (ruime) woonkamer. Nu hebben ze een hele ruime woonkamer, aparte speelkamer voor de kinderen, grenzend aan de woonkamer en met deuren naar de tuin, apart kantoor beneden, vier grote slaapkamers plus nog een logeerkamer, etcetera, etcetera. Het is gewoon geweldig. Het grootste verschil is natuurlijk de tuin, waar de kinderen heerlijk in kunnen spelen. Maura zei: 'hier kan ik heel hard rennen' en demonstreerde dat meteen!
's Avonds ben ik gaan fietsen met Ilse. Ilse was hiernaartoe gekomen. Als ze de bank van de auto plat gooit, kan de fiets er zo in. We zijn door België
gefietst (wat ben ik toch internationaal, hè?), het was heerlijk weer. Wel de hele weg gekletst natuurlijk, dat doen Ilse en ik altijd. Wij zien dat als een extra trainingselement: toch nog voldoende lucht over weten te houden om te kunnen praten! Net voor het donker waren we weer thuis en trof ik een hongerig, klaarwakker manneke aan. Hij had de hele dag al niet veel geslapen en was heel erg wakker. Maar toen hij gedronken had, viel hij in een diepe slaap, zo rond 10pm. Hij werd pas om 6.15 am weer wakker!!!!! BETER!!!En vandaag, donderdag, ligt hij weer heerlijk te slapen de hele ochtend! Op dit moment in zijn hangmatje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten