Welkom op onze blog!!

Ik heb deze blog gemaakt na de geboorte van onze Tom. Zo kan ik iedereen makkelijk op de hoogte houden van de ontwikkelingen. Plus wat foto's delen!
Commentaar, tips of ideeën? Laat een reactie achter, misschien kan ik er iets mee doen!

Groetjes van Elke + Teun en onze kleine Tom, Micci en Dex




cd) Meer etensverhalen





Op het kinderdagverblijf heeft Tom deze week ook af en toe een stukje banaan en fruithapje gekregen. Maar helaas: Tom sabbelt er wel op, maar laat het vervolgens gewoon weer uit zijn mondje vallen. Op woensdag ontdekte Tom dat als hij blies terwijl het eten in zijn mond zit, het er makkelijker ‘uitvliegt’. Ik moest daar natuurlijk wel om lachen. Maar dat was niet zo slim van mij, want Tom leek meteen helemaal trots! Hij dacht dus dat hij het goed deed en bleef dat doen… Maar: dit weekend (22/23 november) ging het al heel wat beter: Tom eet stukjes babykoek en ook kleine stukjes banaan slikt hij door. Daar moet Tom wel veel moeite voor doen. Voor een heel klein stukje moet hij wel vier keer een slikbeweging maken. Dat is erg grappig, daar maakt hij een piepgeluidje bij en hij kijkt dan heel moeilijk. Wat wel fijn is: Tom heeft nu een goede eetstoel waarbij hij aan de tafel geschoven kan worden. Dus hij hoeft niet meer in zijn bumbo-seat OP de tafel te staan. Is toch wel wat makkelijker!






Tom slaapt nog steeds niet door ’s nachts. We zijn dus wel behoorlijk moe inmiddels. Dus zaterdagnacht 22 november 2008 was het dan voor het eerst zo ver: Tom kreeg een speciale fles ‘goede nacht’. Dat is wat dikkere melk. Wat je daarover hoort, is dat kinderen, als ze zo’n fles leeggedronken hebben, in een keer de nacht doorslapen. Dus we hadden hele goede hoop… Maar: nee hoor. Meneertje had om 21.30 uur die fles gehad, maar liet zich om 01.30 uur gewoon weer horen. HONGER! En om 06.00 uur weer. Dus of hij nu borstvoeding krijgt als laatste voeding of die ‘goede nacht’ maakt geen fluit uit.





Tom heeft het de hele week druk met omdraaien. Van rug naar buik en weer terug. Hij kan zich zo ook een beetje verplaatsen. Dan kijk ik even niet en dan ligt Tom ineens een halve meter verder! Hij lijkt het zelf wel geweldig te vinden! In de box draait hij zich nu telkens klem: met zijn beentjes door de spijlen heen. En dan kan hij dus niet meer terug. Nu zal de volgende stap wel zijn dat hij gaat kruipen!

Geen opmerkingen: