Eten doet Tom voortaan ook het liefst zelf. Met lepel en vork en als dat toch niet goed genoeg lukt (in 100% van de gevallen dus...) toch maar met handen. Het eten zit uiteindelijk overal: in zijn haren, snoet, kleding, stoel, de grond. Een grote knoeiboel. Maar hij vindt dat geweldig en heerlijk. En wij hebben gelukkig een bad en een dweil...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten