Dus daar gingen we: worteltjes koken, pureren, en proeven maar. Worteltjes in Micci's mondje en... een hele brede lach! Ze leek het heerlijk te vinden. Ze wist niet goed hoe het moest, eten, dus de handjes erbij om de zuigen. Maar dat wordt zal ze binnen een dag of twee wel doorhebben. Nu maar afwachten of ze een reactie vertoond!
'het eerste hapje'
'hoe moet dat, dat eten? Ik stop mijn handjes er maar bij'
'jaaaa, ik vind het lekker!!!'
Micci draait zich inmiddels ook bijna om in de box. Ze moet haar armpje nog net iets verder omhoogdraaien en dan zou het moeten lukken. Kwestie van daagjes nog?
Verder heeft Micci de grootste lol om onze Tom. Als Tom tegen haar kletst of zelf plezier heeft, lacht Micci volop. Ze zitten voortaan ook samen in bad. Dat vindt Micci zo gezellig, ze kijkt dan de hele tijd naar Tom en vindt hem bijzonder grappig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten