bp) proefochtend kinderdagverblijf

Vanmorgen om half tien werden we bij het kinderdagverblijf verwacht. Voor een kennismakingsgesprek en een proefochtend. Gelukkig viel alles reuze mee - ik had er zelfs een goed gevoel bij. Het is er schoon, voldoende ruimte, voldoende personeel, prettige sfeer, professioneel, aardige mensen. Ik kan Tom daar met een gerust hart achterlaten.

Het was wel raar om thuis te zijn in huis, zonder Tom. Dat is sinds zijn geboorte niet meer voorgekomen! Ik deed vanzelf zachtjes als ik in de buurt van de slaapkamer kwam - voor mij was het eigenlijk alsof hij lag te slapen. Dat zal volgende week wel anders zijn. dan is het zover: weer aan het werk! Tom gaat vanaf maandag dus naar he kinderdagverblijf - 3 dagen per week.

bo) Alweer op reis!

Deze keer op familieweekend in de Belgische Ardennen. Fays-les-Veneurs om precies te zijn. De heenreis duurde bijna 4 1/2 uur (files). Onderweg dus een keertje gestopt om Tom te voeden. Maar verder had hij het erg goed gedaan. De terugweg duurde gelukkig heel wat korter, toen heeft hij de hele weg geslapen! Ook wel een inhaalslaap van de dagen ervoor. Want tijdens het weekend had hij niet zoveel geslapen. En ik ook niet! Toch laat opgebleven - tja het is dan gezellig, dus geen zin om naar bed te gaan. De volgende ochtend is dat natuurlijk wat minder!

We hadden een mooi huis, voor 18 personen, we waren met 14. Het weer was niet supergoed, maar het was overwegend droog. Zaterdag hebben Teun, ons Niek en ik gefietst. Teun heeft zondag nog een stuk gefietst. Wel weer even wennen: klimmen en dalen. Dat heb je bij ons in Bergeijk niet, hè!

Met Tom gaat het erg goed. Hij is zich heel hard aan het ontwikkelen. Wij zien nu iedere dag nieuwe dingen bij hem! Hij brengt dingen met zijn handjes naar zijn mond. Vooral zijn dino, dat vindt hij nu een mooi ding. De dino heeft een soort hoorn op zijn neus en hij zoekt met zijn mond net zolang totdat hij dat ding in zijn mond heeft! Ha ha!

Ook tv vindt hij sinds een paar dagen geweldig. Hij draait zijn hoofd net zover totdat hij de tv weer kan zien. Favoriet zijn wel de teletubbies! Ook het liedje vindt hij heel leuk. Muziek vindt hij sowieso erg leuk. Ik kan (helaas) niet erg goed zingen, maar volgens mij vindt Tom dat van wel! Op de foto hiernaast zit hij tv te kijken. Met -natuurlijk- zijn handjes helemaal in zijn mond. Hij eet ze bijna op! Soms duwt hij de zo diep in zijn mond, dat hij moet kokhalzen. Hij is er zo intensief mee bezig - het is bijna een dagtaak voor hem!

Hij wordt ook steeds sterker. Hij duwt zich op zijn armpjes omhoog. En net, nadat hij in bad was geweest, lag hij op zijn aankleedkussen en hij zag wat potjes schuin boven zijn hoofdje. Hij zette zich af met zijn rechtervoet en duwde zich helemaal omhoog en vervolgens opzij. Duurt niet lang meer voordat hij zich helemaal omdraait...

bn) LIEF

bm) In het grote bad

Tja, het babybadje is echt te klein. Dus gaat Tom voortaan in het grote bad. Hij ligt dan heerlijk op een badkussen en hij vindt het geweldig! Weer ruimte genoeg om te spartelen!

bl) UITREKKEN!!!

Dit doet onze Tom een paar keer per dag: uitgebreid uitrekken. Daar neemt hij echt zijn tijd voor. En een gezichten dat hij erbij trekt!

bk) ITALIË

Alweer een reis naar het buitenland...


Maandagavond zijn Tom en ik met zijn tweetjes vanuit Düsseldorf naar Milaan gevlogen. Om Monique, Alex en Evi te bezoeken. Wel een beetje een gesjouw in mijn eentje, met name bij de controles op het vliegveld (waar onze Tom 11 maanden werd geschat in plaats van 11 weken ... die dame had zelf vast geen kinderen om zich heen in haar leven!). Maar het ging verder prima. Monique en Evi kwamen ons ophalen op het vliegveld. Evi was alweer veel gegroeid, een hele dame wordt het!


We bleven twee nachten + dagen en dat was erg gezellig. De eerste avond was Tom even 'ontregeld'; hij sliep pas na middernacht. Daardoor sliep hij de volgende ochtend wel wat langer, dat vond ik wel prettig! De avond erna ging het prima en is hij in zijn normale ritme gebleven. We hebben gewinkeld in een shopping mall (voor onszelf niet veel, maar wel voor de kids!), gerelaxed in een loungebar, op het terras gezeten in Angera, de boot genomen naar Arona en daar pizza gegeten, en nog wat meer gewinkeld. Lekker ontspannen en heel leuk! Die loungebar, dat is trouwens erg goed: dat was op het dak van de shopping mall; diverse barretjes en terrassen. Van half zes tot acht was het er happy hour. Voor 7 euro kreeg je dan een behoorlijk glas wijn + onbepertk hapjes eten! En echt lekker hoor! Dus wij hoefden daarna niet meer te eten! Fantastisch!


De terugweg ging iets minder, doordat er veel vertraging was en een gatewijziging (helemaal naar de andere kant van het vliegveld). Daardoor moest Tom heel lang wakker blijven en had ik moeite om hem stil te houden. In het vliegtuig ging het gelukkig wel goed en ook in de auto naar huis daarna sliep hij. Rond half twee 's nachts waren we thuis. Toen heeft Tom de nacht lekker doorgeslapen.


Op donderdagmiddag zijn we naar Eindhoven geweest. In Italië vond Tom een speelgoedje van Evi met geluid en muziek erg leuk. Hij begon echt interesse te tonen voor speelgoed. Dus meteen op ingesprongen en een babygym, een muziekdoos met lichtprojectie en nog een speeltje met muziek en licht gehaald. Hij vond het allemaal fantastisch! Lachen dat hij moest! En kijken! Op een gegeven moment werd hij vervelend - ik ben bang dat ik hem nogal overdonderd had met zoveel indrukken in een keer! Hij is rond half twaalf pas gaan slapen en sliep toen door tot half zeven 's ochtends! Perfect dus!

Vandaag (=vrijdag) was Tom nog steeds heel blij; veel lachen. Hij heeft echt veel aandacht voor alles om hem heen en neemt alles nauwkeurig in zich op. En hij heeft daar veel plezier bij. Totdat het ineens teveel wordt, maar dat begin ik te herkennen. Dan leg ik hem in bed zodat hij kan slapen.

bj) Toch maar inbakeren...

Donderdagochtend leek het nog zo goed te gaan met het slapen. Maar meer dan een paar dutjes heeft Tom eigenlijk niet gedaan de hele dag. Hij was wel tevreden de hele dag, niet huilerig of zo. Maar wakker, hè. 's Avonds waren we bij ons Imke en wilde Tom wel slapen maar was het weer te onrustig voor hem. 's Nachts heeft hij (misschien daardoor) gelukkig wel goed geslapen.

Vanmorgen merkte ik alweer dat Tom weer moe was. Weer deed hij twee keer een kort dutje. Maar daar heeft hij niets aan, het is belangrijk dat hij echt diep slaapt. Uiteindelijk heb ik hem in bedje gelegd en hem laten huilen. Ik had dat al vaker geprobeerd, maar zonder resultaat, hij huilt dan alleen maar steeds harder. Helaas: ook deze keer weer. Toen ben ik het eens gaan bestuderen. Ik zie dat zijn ogen dichtvallen - hij is dus kei moe - en het moment dat zijn ogen dichtvallen voelt hij dat en begint hij meteen te bewegen met zijn armen en blijft hij weer wakker. Dus heb ik hem voor het eerst weer eens ingebakerd. Dan kan hij niet meer met zijn armen om zich heen slaan. En... het werkt! Hij sliep binnen 5 minuten! Het is nu gelukkig niet meer al te warm, dus kan ik dit vaker proberen. Het ziet er wel een beetje zielig uit, maar hij vindt het blijkbaar toch prettig!

bi) Genoeg te beleven!!!

Ja, we hebben genoeg meegemaakt de afgelopen dagen!

Zondag zijn we naar Utrecht gegaan. Daar was het botenparade: er varen dan boten door de grachten waarop bandjes spelen. Wij zaten aan de kade en de muziek kwam dus voorbij varen! Een kabaal af en toe! Onze Tom gaf er niets om, hij sliep gewoon door! Na de botenparade zijn we gaan eten bij 'de rechtbank' met Sander, Hairo, Selma, Monique (die ook zwanger is) en Spencer. Tom deed het prima. Op de terugweg deze keer gelukkig geen files...

Op maandag eerst naar Uden. Daar hebben Eric en Danielle deze week een boerderij gehuurd. Eric moet gewoon werken voor ASML deze week, Danielle was met de kinderen in de boerderij. Voor mij dus nog even een kans om haar en de kids te zien voordat ze zaterdag weer terugvliegen naar Hong Kong.

Tom had inmiddels een lelijk hoestje opgelopen. Vanaf zondagochtend was hij behoorlijk aan het hoesten af en toe. En een paar keer kreeg hij me toch een aanval! Dan leek het wel of hij zou stikken, hij kreeg dan bijna geen lucht. Echt zielig. Ik maakte me er toch wel zorgen om. Toen Danielle het hoorde schrok zij ook wel. Toen besloot ik dat het toch beter was om even naar de huisarts te gaan. Ik zou vnauit Uden meteen doorgaan naar Asten, dus had ons mam haar huisarts gebeld of we daar even langs mochten komen; dat mocht gelukkig. Natuurlijk hoestte hij net niet toen we daar binnen mochten. Mar ze hebben Tom helemaal onderzocht en ze konden niets ernstigs vinden. Gerustgesteld kon ik de praktijk dus bverlaten. Het hoesten was die avond en nacht nog wel erg, maar gelukkig werd het daarna minder!

Maandag zijn we bij opa en oma in Asten blijven logeren. Ondanks de gebroken nacht vanwege het hoesten van Tom (plus het verschrikkelijke spugen van hem die nacht en ochtend - het kwam er in golven uit - zo zielig - ik voel me dan zo machteloos), was het erg leuk. Dinsdag lekker rustig aan gedaan, beetje gewinkeld, gekletst. Gewoon genieten dus. Na het eten zijn we weer naar Bergeijk gereden.
Tom had zoveel gespuugd dat al zijn kleren, de omslagdoek, de spuugdoekjes vies waren. Dus snel alles in de was en droger gedaan en in de tussentijd hem in een handdoek gerold zodat hij het lekker warm hield.

Woensdagochtend hadden we al op tijd afgesproken: om 10am waren we in België (wat is het toch een internationaal kind, onze Tom...). Oké, het was dan wel net over de grens: Achel. Marjon en Dirk hebben afgelopen vrijdag de sleutel van hun nieuwe huis gekregen. En wat voor een huis: het is echt prachtig. Heel ruim, een fantastische tuin, mooi afgewerkt, voorzien van alle luxe. Ik was echt onder de indruk. Marjon en Dirk woonden in een appartement in Amsterdam zonder tuin of balkon, met twee slaapkamers en een (ruime) woonkamer. Nu hebben ze een hele ruime woonkamer, aparte speelkamer voor de kinderen, grenzend aan de woonkamer en met deuren naar de tuin, apart kantoor beneden, vier grote slaapkamers plus nog een logeerkamer, etcetera, etcetera. Het is gewoon geweldig. Het grootste verschil is natuurlijk de tuin, waar de kinderen heerlijk in kunnen spelen. Maura zei: 'hier kan ik heel hard rennen' en demonstreerde dat meteen!

's Avonds ben ik gaan fietsen met Ilse. Ilse was hiernaartoe gekomen. Als ze de bank van de auto plat gooit, kan de fiets er zo in. We zijn door België gefietst (wat ben ik toch internationaal, hè?), het was heerlijk weer. Wel de hele weg gekletst natuurlijk, dat doen Ilse en ik altijd. Wij zien dat als een extra trainingselement: toch nog voldoende lucht over weten te houden om te kunnen praten! Net voor het donker waren we weer thuis en trof ik een hongerig, klaarwakker manneke aan. Hij had de hele dag al niet veel geslapen en was heel erg wakker. Maar toen hij gedronken had, viel hij in een diepe slaap, zo rond 10pm. Hij werd pas om 6.15 am weer wakker!!!!! BETER!!!

En vandaag, donderdag, ligt hij weer heerlijk te slapen de hele ochtend! Op dit moment in zijn hangmatje!

bh) Vrijdag + Zaterdag

Vrijdag was het een stuk koeler. Donderdag had Tom de hele dag niet geslapen ('s nachts wel gelukkig!), maar vrijdag daarentegen sliep hij de hele dag! Hij was bijna niet wakker te houden. aan het einde van de middag reden we naar Eindhoven, eerst even op bezoek bij oma Eikelenboom. ook daar viel Tom weer in slaap. Daarna door naar Ilse, daar was Tom wel even wakker, maar na een uurtje sliep hij alweer! Een inhaalslag van de donderdag dus!

Bij Ilse heb ik lekker gegeten, bijgekletst en even tv gekeken: Ilse kwam bij Hart van Nederland! Zag er goed uit en natuurlijk erg grappig om te zien!

Rond 10pm reden we weg bij Ilse. op de A67 zag ik ineens allerlei remlichten voor me. Het stond gewoon stil op de snelweg. Ik kon nog net de afslag naar het tankstation nemen, en daar op de parkeerplaats mijn auto neerzetten. Op de snelweg waren de mensen ook al uit hun auto gestapt, dus ik begreep al meteen dat de snelweg afgezet was. Uiteindelijk begon het om kwart over twaalf weer langzaam te rijden en was ik iets voor enen thuis. Achteraf begreep ik dat er een auto van de andere kant van de snelweg door de middenberm was geschoten en over de kop was geslagen. Twee doden en twee zwaargewonden en 1 kind dat ongedeerd was. Later heb ik begrepen dat het twee echtparen uit Asten waren. Verschrikkelijk. Ik was wel heel blij dat ik borstvoeding gaf, anders had ik daar gezeten zonder voeding bij me voor Tom, die natuurlijk wakker was geworden!

Zaterdag over dag heeft Tom weer niet geslapen. Het lijkt bijna dat hij het afwisselt, de ene en de andere dag... Zaterdagnacht wel weer goed geslapen en zondagochtend sliep hij ook alweer lekker. Mooie kans om even wat foto's te maken...