ca) ETEN!

Zaterdagochtend was het heel mooi in de tuin, snel paar foto's gemaakt! Zondag 27 oktober hadden we goed volgepland. Eerst naar opa en oma van Sambeek in Leende. Toen naar Therry en Hugo in Utrecht. En tenslotte op kraamvisite bij Anke en Walther in Driebergen: Matthijs was een week daarvoor geboren.

Wat een lief manneke, heel fijn, gaaf, heel mooi. En alles ging gelukkig heel goed bij hen!

Dinsdag ging ik Tom van het kinderdagverblijf halen en toen

vertelden de leidsters dat Tom erg slecht geslapen had (tja, dat is niets nieuws…). En dat dat waarschijnlijk

door zijn onrust kwam. Hij zit volgens hen midden in een groeisprongetje: hij had zich die dag ook voor het eerst omgerold!!! Wij hadden dat die ochtend al verwacht, toen deed hij het al bijna. Hij kan ook echt wel boos worden als zoiets dan niet lukt. Hij blaast dan soms heel hard – dat is bij hem een uiting van boosheid, frustratie. Of hij gaat mopperen. Maar wie weet wordt Tom wat rustiger nu hij dit kan!

Op woensdag hebben we bij de zwemles afscheid genomen van Lisette, de juffrouw. Zij gaat ergens anders werken. We hadden een mooi cadeau geknutseld voor haar en Tom kreeg een badeendje met snorkel van haar. ’s Avonds heeft Tom voor het eerst een beetje pap gekregen. Anderhalve lepel rijstenbloem door een flesje (borstvoeding) heen. Om uit te proberen of hij daar wat beter op slaapt. Nu is het heel weinig pap (uiteindelijk maar 1 eetlepel), maar dat kan in de loop der dagen opgebouwd worden. Op donderdagavond heeft hij 3 eetlepels door zijn laatste voeding gehad. Op hoop van zegen dus. Maar helaas: had weinig zin, hij werd gewoon weer wakker 's nachts. Ik begin inmiddels wel behoorlijk uitgeput te raken van het weinige slapen...

Vandaag (vrijdag 31 oktober) heeft Tom ’s middags heeft Tom voor het eerst ‘gegeten’. Oftwel zelf op een rijstewafel gesabbeld. Tom keek er heel erg vies bij in het begin. Op een gegeven moment had Tom een klein stukje in zijn mond. Daar heeft hij wel 5 minuten op zitten smekken en daarbij kwam heel wat zever kijken! Daarna moest hij erg lachen!

bz) Balletdanser

Onze Tom is nog steeds erg beweeglijk, ligt alleen stil als hij slaapt of erg moe is. Bij dat bewegen neemt hij voortaan zo ongeveer balletposes aan. Zie foto's. Ons kleine balletdansertje... Zou hij dan mama's dromen zelf waar gaan maken?

Iedere week leert Tom nieuwe dingen. Stapje voor stapje. Maar soms ook zonder dat ik het in de gaten heb. Zo vertelde de leidster van het kinderdagverblijf dat Tom vanaf deze week ineens op zijn naam reageert! Dat is wel heel erg grappig!

Verder zit Tom continu met zijn handje in zijn mondje. Zouden er dan toch tandjes aankomen? Hij is ook druk bezig zijn duimpje in zijn mond te stoppen. Hij heeft het nog niet helemaal ontdekt, maar wie weet gaat hij toch duimen. Dat zou wel erg handig zin, dan kunnen die fiepjes tenminste weg. Ik had een nieuw fiepje gekocht, een maatje groter, maar die vond Tom dus helemaal niets, hij spuugde die meteen weer uit.

De kinderwagenbsak is ingewisseld voor de buggy. Tom vindt het geweldig: hij kan nu natuurlijk veel meer zien. En het prachtige herfstweer van afgelopen week nodigt uit om lekker te gaan wandelen. Tom is heel graag buiten en 100 meter van ons huis ligt dit park, waarnaast en waarachter het bos ligt. Genieten dus!

Op vrijdag 24 oktober hadden we afgesproken met de meiden van de zwangerschapsgym. Met alle baby’s erbij. Even de bevallingsverhalen uitgewisseld. De kortste bevalling was een half uur (!!!!!), de langste 3 dagen (dat waren er twee, waaronder dus ik). Een bevalling was uiteindelijk een keizersnede geworden, dat was minder leuk. Maar alle baby’s waren gezond en erg schattig!

Van links naar rechts: Meike, Tom, Sam, Dave, Karst.

by) Tom groeit!

Ja, onze Tom groeit! Op allerlei manieren!

Maandag 13 oktober was het weer zover: een afspraak bij het consultatiebureau. De derde keer vaccinaties. Wat een pesterij is het toch, echt wel zielig hoor. Deze keer hadden ze er goed op gelet dat Tom zijn beentje niet te erg aanspande bij het zetten van de spuit. Want de vorige keer had hij een paar weken last gehad: echt een bult in zijn been op de plek waar de spuit was gezet. Heel zielig was dat.

Maar het leuke van een bezoek aan het consultatiebureau is toch wel dat Tom dan ook weer gemeten en gewogen wordt. En? Ruim 69 centimeter lang en bijna 8 kilo zwaar! Goed gegroeid dus weer!

Maar Tom groeit niet alleen in lengte en gewicht: ook in ontwikkeling!

Het is echt een genot om naar Tom te kijken als hij in de box ligt te spelen. Voortaan ook vaak op zijn buik, dan ziet hij de wereld uit een hele andere hoek en dat vindt hij ook weer reuze interessant. Er zijn zoveel kleine dingen waar ik iedere dag om moet lachen, leuk vindt, schattig vindt, en zo door. Dan denk ik vaak: dat moet ik opschrijven. Maar dat vergeet ik dan weer. Ik probeer nu een paar van die kleine dingen op te schrijven:

- De ‘paniek’ die over Tom heen komt als ik met hem op de bank ga zitten: dan MOET er zo snel mogelijk gedronken worden. Hij kromt zijn rugje dan al helemaal om in een soort drinkhouding te gaan liggen.

- Zodra de melk toeschiet als Tom aan het drinken is, zie je hem helemaal veranderen: alsof hij in een soort trance raakt; zijn oogjes draaien dan af en toe weg.

- Als hij tijdens het drinken iets hoort, stopt hij ineens met drinken en kijkt dan om zich heen waar het geluid vandaan komt. Als hij dan mijn ogen treft, moet hij meteen lachen en dan meteen weer: ZOEF; hoofd naar de borst en doordrinken.

- Soms is Tom heel erg moe. Dan houdt ik hem lekker vast en begint hij ergens naar te staren, zijn oogjes gaan dan al een klein beetje dicht, Hij laat zijn armpjes, hoofdje, alles hangen, helemaal ontspannen. En dan: gaat hij lachen naar me; daar kan hij dan niet mee stoppen; ook al zie ik dat hij er eigenlijk te moe voor is, hij kan het niet tegenhouden. Dat is natuurlijk ontzettend vertederend.

- Om sommige dingen kan Tom voortaan echt helemaal in een deuk liggen, hij begint dan al te schateren.

- Als Tom moe is begint hij met zijn hoofd naar links en rechts te schudden. Heel wild af en toe. Toch is dat een van zijn manieren om in slaap te komen.

- Als Tom lacht, doet hij dat met zijn hele gezicht. Hij krijgt een glimlach werkelijk bijna van oor tot oor, zijn oogjes stralen en zelfs zijn wangetjes lachen mee.

- Tom wordt vaak tevreden wakker. ’s Nachts praat ik dan eerst wat tegen hem en dan doe ik de lamp aan. Dan knijpt hij zijn ogen dicht en schudt een paar keer met zijn hoofd. Vervolgens moet hij 2 of drie keer niezen. Zodra hij dan weer iets kan zien en hij me ziet, begint hij meteen te lachen!

- Tom heeft een knuffel waarmee hij slaapt. Dit is een lichtblauw doekje met een berenhoofdje eraan. Voordat hij in slaap valt, houdt hij het doekje met twee handen boven zijn hoofd en legt hij tenslotte op zijn gezicht neer. Zo valt hij dan in slaap. Dus als ik bij hem ga kijken, ligt hij meestal verborgen onder zijn knuffeldoekje! Hij snapt volgens mij nog niet helemaal hoe hij dat doekje weer van zijn gezicht kan halen. Dus blijft het gewoon op zijn snoetje liggen!

Het was deze week weer heel goed gegaan op het kinderdagverblijf. De leidsters vertelden me dat Tom heel veel gelachen heeft en de andere kinderen heel erg interessant vindt. Vanmorgen (vrijdag 17 oktober) waren we naar de sportschool geweest, Tom dus naar de kinderopvang. Daar was het heel druk omdat het vakantie is. Dus waren er ook wat oudere kinderen deze keer. Deze hebben Tom blijkbaar de hele tijd bezig gehouden. En Tom vond dat geweldig. Toen we in de auto stapten was hij dan ook zo vertrokken.

Foto hiernaast: Als ik ga koken, zet ik Tom vaak in zijn wipstoeltje bij me op het aanrecht. Hij kan dan lekker naar mij kijken (ja ja, ik heb een ware fan!) of naar het licht - want dat blijft toch ook wel erg interessant!

bx) Heel wat veranderingen

Ja dit weekend, het tweede van oktober, heel wat veranderingen voor onze Tom. De kinderwagen is omgebouwd tot buggy en het wiegje is ingeruild voor het ledikantje. Tom wordt namelijk gewoon te groot! Even in kledingmaten: hij heeft nu maat 68; maatje 62 is echt te klein. En hij is nog geen 5 maanden!








Hij heeft aandachtig zitten kijken toe we de kinderwagen ombouwden. Dat was dan ook wel een behoorlijke klus, want er miste een onderdeel: de schouderbanden. Uiteindelijk een oude rugzak gebruikt om hiervan schouderbanden te maken. We willen natuurlijk niet dat het kind uit de buggy valt…


Aan het ledikantje moest Tom even wennen. Het is ook zo groot vergeleken met het kleine wiegje. Dat wiegje moet wel heel lekker beschermd hebben gevoeld en nu ligt hij dus ‘open en bloot’. Hij kan alles zien en is daar dus ook druk mee bezig. Maar dat zal langzamerhand wel gaan wennen.

Op vrijdagavond hadden we voor het eerst een babysit voor onze Tom. Vrijdag eind van de middag had ik nog de laatste les babymassage, tot 7pm. En toen kwam de babysit, Anouk, hier uit de straat. Wij hadden bij Marjon en Dirk in Achel afgesproken. Wel een raar gevoel om zo je huis uit te lopen met zijn tweetjes! Ook wel een heel vrij gevoel, dat is dus voor herhaling vatbaar!

Tom kraait steeds harder, hij vindt het zelf fantastisch om veel geluid te maken! Hij ligt dan in de box te spelen en dan maakt hij me toch een lawaai!

En op deze foto hiernaast heeft hij zijn echte LEVI's-outfit aan. Ha ha! Een echte LEVI's spijkerbroek plus T-shirt. STOER!

bw) Een stoere vent

Zaterdagmiddag hebben we de derde les babymassage gehad; deze keer de buik en het gezichtje. Vooral het gezichtje vond onze Tom helemaal lekker, hij ontspande zich weer helemaal. Na de les wilden we eigenlijk naar Asten rijden, maar Tom viel heerlijk in slaap dus liet ik hem maar even lekker doorslapen.

Toen hij wakker werd, zijn we naar Asten gereden. We zijn daar gaan logeren – het was erg gezellig. Tom is volgens mij wel gevoelig voor veranderingen. Dus een andere kamer om in te slapen, een ander bedje, een andere temperatuur op de kamer, andere geluiden, etcetera. Hij heeft dus niet zo goed geslapen – moeder dus ook niet! Maar hij moet er toch aan wennen dat hij ook op andere plaatsen goed kan slapen. Binnenkort zullen we thuis zijn wiegje moeten verruilen voor zijn ledikantje. Dan wordt het voor hem misschien ook minde lastig om ergens anders in een ‘vreemd’ ledikantje te slapen. Dan lijkt het immers meer zoals zijn bedje thuis.

Verder wordt onze Tom een steeds stoerdere vent - vooral in deze outfit! Heeft hij van Ilse gekregen en het staat hem helemaal super!

bv) Het is alweer oktober!!

Tom maakt steeds meer geluidjes. Vooral kleine gilletjes zijn nu helemaal populair bij hem. Hij moet zich daar echt even op concentreren, dan komt er een soort aanloop en dan… het gilletje! En kraaien, dat kan hij inmiddels ook echt goed. Verder is hij heel druk met een soort gorgelachtige geluiden. Hij kan wel 15 minuten achter elkaar bezig zijn met geluidjes maken, echt op ontdekkingstocht met zijn stem!

Deze week is Tom wel verkouden geweest. Snotneusje, weer wat hoesten, ontstoken oogjes (zo erg zelfs dat hij na het slapen zijn oogjes niet meer open krijgt). Wel zielig, maar hij is er niet vervelend van of zo. Ik ben zelf ook verkouden en op het kinderdagverblijf heerst het ook.
Op het kinderdagverblijf vinden ze dat onze Tom niet goed slaapt. Daar was ik zelf ook al achter. Hij doet korte ‘hazeslaapjes’ en is daarna vaak nog steeds moe, maar wil dan echt niet meer slapen. Op een gegeven moment besloten ze maar eens te gaan kijken of hij in het uurtje dat hij stil in bed ligt wel echt slaapt. En wat bleek: niet dus, hij lag gewoon tevreden om zich heen te kijken totdat hij zich te erg verveelde en dan ging hij huilen. Gelukkig is dat niet altijd zo, vaak slaapt hij wel echt.

Ik ben ook maar eens bij gaan houden hoe Tom thuis slaapt. En ja, dat had weinig zin, want er zit totaal geen regelmaat in. Veel korte slaapjes en tegen het einde van de dag dus helemaal kapot. Op woensdag 1 oktober waren we eerst gaan zwemmen, daarna ging Tom een uurtje naar de kinderopvang en daarna weer naar huis. Rond 12.30 uur legde ik Tom in zijn bedje en pas om 15.00 uur werd hij weer wakker!?! Zo zie je maar weer: geen pijl op te trekken. En op vrijdag sliep hij van 9.00 tot 12.30!!

Verder had Tom deze week op het kinderdagverblijf een keer zo erg gepoept dat zijn kleren vies waren. Maar niet alleen zijn kleren, zelfs het wipstoeltje waar hij op dat moment in zat was helemaal vies. Ha ha!

Op het kinderdagverblijf heeft Tom al 2 keer een traktatie gekregen, van kindjes die jarig waren. Een keer was het een doosje rozijnen, waar van papier/karton een eendje omheen geknutseld was. Erg leuk hoor, maar ik kreeg het er meteen benauwd van: wordt een dergelijke creativiteit ook van mij als moeder verwacht? Dat is dus echt niets voor mij hoor!

We hebben inmiddels al heel wat kleertjes in maten 74 en 80: heel wat hebben we van vriendinnen gekregen (hun kinderen hebben het niet meer nodig). En op donderdag 2 oktober hebben we gewinkeld in het European Business Center in Eindhoven (in dat gebouw werk ik namelijk): er was daar monsteruitverkoop van kinderkleding: alles tegen inkoopprijs. Van mooie merken. Dus daar heb ik alvast wat kleding in voren ingeslagen – hele leuke dingen!

Verder probeerde ik Tom vrijdag in de buggy te zetten om naar de winkel te lopen. Maar dat zag er toch wel zo zielig uit - hij is daar toch net te klein voor. Snel even een fotootje van gemaakt en daarna toch maar gewoon in de kinderwagen!