Micci lacht!

Het is zo leuk, als ik tegen Micci begin te praten krijg ik de laatste dagen vaak ineens een grote lach. Het zijn echt geen lachstuipjes meer, het is al echt lachen. Geweldig is dat! Hierbij een paar fotootjes als bewijs!

Vanmorgen zijn we even naar het consultatiebureau geweest om te wegen. En ons dametje weegt al 4.950 gram. Qua omvang zou ze al zo'n 3 maanden kunnen zijn!

Slapen in het bedje is niet zo'n succes bij onze Micci. Het liefst slaapt ze in mijn armen of in de draagzak - dat vindt ze heerlijk! Voor mij alleen een beetje onhandig.

dz) Tom en Micci

Gewoon een dagje met zijn drietjes thuis.
Tom kan voortaan heerlijk zelf spelen: tekenen, boekjes lezen, lades openmaken en alles eruithalen (hij heeft ook ontdekt waar de pepernootjes liggen, dus ik zie hem regelmatig een pepernootje snoepen), bouwen met de blokken, etcetera.


Tom is nog steeds erg vroeg wakker, tussen 4am en 5am. Vanavond deze week gaan we trainen om langer in bed te blijven liggen. We hebben een lampje met een timer: om 6am gaat het lampje aan en dan mag hij pas zijn bed uit. Tot 6am gaan we iedere 5 minuten naar hem toe en vertellen hem dan dat hij nog moet gaan slapen totdat het lampje brandt. We hopen dat hij het zo snel mogelijk begrijpt...


Micci slaapt 's nachts redelijk.
Tussen de voedingen zit ongeveer 4 uur - dat vinden we wel netjes. Overdag en 's avonds is ze wat onrustiger, dan wil ze toch wel de hele tijd mama horen/voelen. Maar dat wordt vanzelf minder.

dy) Sinterklaas bij Interfood en thuis

Bij Interfood kwam Sinterklaas ook langs.Dat werd gevierd bij het E3-strand in Eersel. Tom vond het podium voooral erg interessant, ging dus niet netjes op de grond of op de rand van het podium zitten, nee, hij zat, liep of lag bovenop het podium.




Totdat hij echt veel te moe werd, toen is Teun maar met hem naar huis gegaan.Ik ben met Micci nog even gebleven. Micci heeft de hele ochtend daar liggen slapen - een voorbeeldig meisje.
Die nacht ervoor had ze ons echter lang wakker gehouden, dus deze ochtend ging ze die verloren slaap lekker inhalen.Voor haar papa en mama gaat dat helaas niet zo gemakkelijk...

Thuis was Sinterklaas ook nog even langsgekomen.
Voor Tom was het mooiste toch wel een grote doos waar een cadeau in had gezeten en de zwarte plastic binders die om die doos hadden gezeten.

dx) Sinterklaasfeest bij de Kempel

Ook op het werk van oma kwam de Sint langs.
Dus daar mochten Tom en Micci ook naartoe. Een heel gesjouw natuurlijk... Maar wel de moeite waard. Eerst was er een toneelstuk over zwarte Pieten en daarna kwam de sint ook nog op bezoek.
Tom en Micci kregen allebei een mooi boek van Dikkie Dik. Nadat er goed gezongen was voor de Sint natuurlijk!!!


Tom kreeg halverwege een poepbroek - en niet zomaar een: zo ongeveer tot in zijn nek zat het. Tja, geen reserverompertje bij ons, dus toen maar zonder rompertje de trui en broek weer aan. Wat een gedoe!


Onze Tom was de afgelopen periode iedere dag stug om 5 uur 's ochtends wakker. Wij hopen iedere dag dat hij dat iets verschuift naar ACHTEREN. Maar helaas, vanmorgen was het weliswaar verschoven, maar dan naar VOREN; 4am was hij wakker... Dat is echt veel te vroeg... Wij zijn inmiddels kapot, doodmoe!


De afgelpen dagen had Tom ineens veel bultjes. Eerst op zijn rug, daarna op zijn buik. Vrijdag op zijn beentjes. DUs toch maar even naar huisarts geweest, het zou de 5e ziekte kunnen zijn. Vanmorgen was het bijna weg, maar vanmiddag is het toch weer iets meer geworden. Voorlopig misschien toch maar even thuisblijven dan?


Voor Tom geldt nu dat routines heel erg belangrijk zijn. De fles drinken moet iedere avond op precies hetzelfde plekje op de bank. Op ons bed moet hij ook altijd op precies dezelfde plek zitten. Zo geldt dat voor bijna alles wat hij voortaan doet.
Hij snapt voortaan ook zo vreselijk veel. Woorden, korte instructies, heel leuk. Praten doet hij nog steeds niet, ondanks dat we hem allerlei woorden proberen te leren. Hij is ook vreselijk ondeugend nu. Probeert alles uit en kijkt ons daarbij heel uitdagend aan. Voor Micci is hij wel lief: wil telkens kusjes geven en knuffelen. Helaas gaat dat vaak nogal lomp. En als hij moe is, gaat dat lompe vaak nogal expres...

Micci is ons kleine Hollands glorie.
Ze ziet er kei gezond uit, is hartstikke sterk, als ze wakker is erg alert, maar kan gelukkig ook af en toe heerlijk slapen. Ze spuugt wel nog steeds heel erg veel. We hopen dat dat niet erger wordt...

dw) Sinterklaasfeest bij van der Looy

Tja, hier hadden leuke kiekjes moeten staan van de sinterklaasviering bij van der Looy in Weert. We zijn ook wel met de kids op weg gegaan. Maar al toen we nog maar net wegreden vond Teun al dat de auto wat naar rechts trok. We dachten dat we de auto misschien opnieuw moesten laten uitbalanceren. Maar toen we al lang en breed op de snelweg waren, werd ineens goed duidelijk wat er aan de hand was: we voelden rare trillingen en hoorden een raar geluid. Ja hoor: een lekke band rechtsachter. En omdat ze daar aan de weg aan het werk waren, konden we niet eens in de berm stoppen (er was daar geen berm). Bij de High Tech Campus afslag konden we eraf en daar heeft Teun de band verwisseld terwijl ik achterin zat met twee huilende kinderen. Weert hebben we niet meer gehaald, omdat we er een 80km-bandje op hadden zitten.

Er bleek een enorme spijker in de band te zitten. Die heeft de band aan 1 kant zelfs helemaal ingescheurd, dus vandaag wordt er een nieuwe band opgezet...

dv) Sinterklaasfeest op het kinderdagverblijf

Vanmorgen kwam Sinterklaas naar het kinderdagverblijf in Bergeijk. Onze Tom was mooi aangekleed als Pietje. Het mutsje wilde hij liever niet op, die trok hij de hele tijd van zijn hoofd. Tom vond het niet zo heel interessant, Sinterklaas en zwarte Piet. Het speelgoed en de ballon die hij had gevonden waren veel interessanter. Net zoals de pepernootjes die ze hadden natuurlijk!






Thuis heeft Tom heel wat dingen ontdekt: hij hij een deur kan openmaken (waarna hij ineens halverwege de trap zit...), hoe de grote lades in de keuken opengaan (waar hij dus iedere keer naartoe loopt om er een pepernootje uit te pakken), hoe de afstandsbediening van de tv werkt, dat je op het toetsenbord van de computer moet rammen of lomp met de muis moet doen om de computer iets te laten doen (we zijn denk ik al heel wat bestanden kwijt?). We moeten de hele dag opletten met hem, hij haalt nu allerlei streken uit...

du) Ons poppetje

dt) Het gewone leventje

Het gewone leventje komt weer meer terug. De afgelopen twee weken waren best hectisch, eerst de kraamweek en daarna was ik helaas nog niet op de been. Het gaat nu een stuk beter en kan weer zelf vooruit. Dat is wel fijn - het huis en kinderen gewoon voor mezelf! Daar kan ik nu wel even van genieten! Hoewel ik wel erg blij was met de hulptroepen, die had ik echt even nodig!

Tom zit midden in de peuterpubertijd, misschien ook een beetje door de komst van Micci. Hij doet alles wat niet mag en kijkt ons dan aan met een blik van 'zie je wat ik doe? Het mag dan wel niet, maar ik doe het dus toch'. Vooral als ik aan het voeden ben, dan worden de gordijnen kapotgemaakt of wordt er op stoelen en tafels geklommen, etcetera.
De grote nieuwe hobby van tom is toch wel om op mijn bureaustoel te klimmen en dan met twee handen op het toetsenbord te gaan 'typen'.




Micci slaapt 's nachts inmiddels iets slechter - ik krijg dus niet meer zo veel slaap. In het weekend was het hier vrij onrustig (mede dankzij de op het moment zeer luidruchtige Tom), dus vandaag (=maandag, Tom is op het kinderdagverblijf) ligt ze heerlijk te slapen, bij te tanken van de afgelopen dagen.
Nu maar hopen dat ze daardoor vannacht niet extra wakker is! Dan heb ik weer niet meer dan 2 uurtjes slaap! Ik val daardoor ook wel tussen 8 en half negen op de bank in slaap - totale uitputting. Micci is vanaf 10pm onrustig, vanaf uur of 5 of 6 's ochtends slaapt ze weer, maar ja: Tom is altijd om 5am wakker! Vanmorgen zelfs om 04.45uur! Dus dan kan ik er alsnog uit om voor hem te zorgen!

Ik hoop vannacht iets meer rust...

ds) Ons gezinnetje

De kraamweek is weer voorbij, dus vanaf nu mogen we het zelf doen! Op zich geen probleem, maar af en toe best druk. Bijvoorbeeld gisteren: Tom op het kinderdagverblijf, dus overdag lekker kunenn tutten met Micci. Maar aan het einde van de dag is Micci natuurlijk klaarwakker, dan moet Tom opgehaald worden van het kinderdagverblijf. Micci moet dan ook weer uit de (dubbele) wandelwagen om Tom binnen mee op te halen. Dan met twee kids naar buiten, eerst Micci er weer in en dan Tom (maar wat als hij besluit dan boos te gaan doen en op de grond te gaan liggen die dan natuurlijk net helemaal nat of modder is...). Dan naar huis, samen eten. Juist dan meldt Micci zich natuurlijk. Enige optie is dan maar in de draagzak bij mij: maar ja: hoe moet je zelf dan weer eten? Al met al dus best een gedoe rond etenstijd. Ben benieuwd hoe ik dit allemaal ga doen als ik weer aan het werk moet... Dan moet 's ochtends alles om kwart over zeven klaar zijn (dan moet ik de deur uit), dus: wassen, aankleden, ontbijten, spullen voor kids inpakken, kolven, voeden. En bij thuiskomst moet er gekookt worden, gevoed worden, melk in vriezer / flesjes, spullen opgeruimd, gegeten. En daarvoor heb ik dan zo'n 30 minuutjes: moet allemaal tegelijkertijd. Mensen met tips hiervoor: GRAAG!!!

Gelukkig is Micci een heel makkelijk meisje. Ze slaapt 's nachts goed: tussen de voedingen door ligt ze heerlijk rustig te slapen. Dat is wel heel erg fijn. Bij Tom was dat heel anders: die was gewoon wakker tussen de voedingen door, erg vermoeiend. Overdag is Micci wat meer wakker, maar meestal wel erg tevreden. Ze heeft wel veel last van spugen, we hopen maar dat dat overgaat, want dat is wel erg zielig.


Tom speelt kiekeboe bij Micci, die in haar luxe schommelstoel ligt.










Bij de geitjes: met de dubbele kinderwagen.


Heerlijk liggen slapen...

dr) Thuis met Micci

Sinds zaterdagmiddag zijn we thuis met onze Micci. Tot dat moment is Tom bij opa en oma in Asten geweest. 's middags kwam hij dus ook weer thuis en hij was helmaal door het dolle heen. Een baby in huis, bezoek in huis, hij gilde het af en toe uit!

Micci is een heel rustig dametje, erg tevreden. Wel veel last van krampjes en spugen, maar we kunnen haar daar redelijk bij troosten. Tom wil Micci de hele tijd knuffelen, maar dat doet hij wel een beetje lomp. Dus we moeten daar goed bij uitkijken.

Tom gaat gewoon naar het kinderdagverblijf deze week. Dat is voor hem fijner, zijn gewone ritme. Maar ook voor ons, de kraamweek is toch altijd best wel druk en hectisch.

Foto uploaden was in het ziekenhuis niet gelukt. Maar vanaf thuis moet het wel lukken!

dq) MICCI is geboren

Daar is ze dan: MICCI! Geboren op 30 Oktober 2009 om 10.04 uur. na een korte, heel heftige bevalling van ongeveer 2 uurtjes! Micci is helemaal gezond, weegt 3.990 gram. hierbij alvast een foto (als het lukt die te uploaden vanaf mobieltje). Meer uitgebreide blog volgt nog!

dp) Tom krijgt bijna een zusje!

Ja, het is bijna zo ver. Of beter gezegd: het kan ieder moment al gebeuren! We zijn er in ieder geval klaar voor. Paar foto's die een beeld geven van de buik twee weekjes terug...

Tom loopt inmiddels als een kievit. Hij heeft ook nieuwe schoenen gekregen en hij vindt het zelf fantastisch! Alleen als hij moe is, wordt hij nogal slordig en dan valt hij dus de hele tijd. Verder gaat het gewoon super! Praten lukt nog niet, maar hij is er heel druk mee om naar ons te luisteren en dierengeluiden na te doen. Dus wie weet, het begin is al gemaakt. Tom is soms heel boos en gefrustreerd. Maar hij kan ons gewoon niet vertellen wat er dan aan de hand is, dat moet ook wel erg frustrerend zijn. Maar al kan hij nog niet praten zelf: hij begrijpt wel al ontzettend veel. We kunnen hem al korte instructies geven en dan weet hij wat we bedoelen, dat is heel leuk om te zien. Boekjes lezen is nu favoriet bij hem. Oh ja: en ook spulletjes in kasten of lades verstoppen. We vinden dus regelmatig iets wat we al kwijt waren in een lade of zo. Maar deze week maakte Tom het toch wel bont: ik was zijn beertje kwijt en had alles al doorzocht. Als laatste mogelijkheid keek ik maar eens in de luieremmer (zo een die luchtdicht afgesloten blijft, waar je een luier bovenin gooit en het deksel als het ware doordraait, waarbij de luier in de emmer valt en er bijna geen lucht vrijkomt). En? Ja hoor, daar lag de beer tussen de luiers. Bah!!!! Gelukkig heb ik een reservebeer, dus kon de andere meteen weer in de was.

do) echte schoenen

Sinds afgelopen weekend draagt Tom echte schoenen. De eerste stapjes waren even wennen voor hem, maar daarna liep hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was! Is weer een heel ander gezicht, van die stevige schoentjes aan zijn voetjes. Lijkt hij weer een stuk ouder!









Verder ben ik inmiddels met zwangerschapsverlof. Lekker een beetje tijd voor mezelf. Om in huis te rommelen, alles voor te bereiden voor de baby en vooral uit te rusten! Mijn buik is behoorlijk gegroeid, ben benieuwd hoe veel ik nog zal groeien!!!!