ch) Sinterklaasfeest bij Interfood

Zondagochtend was het Sinterklaasfeest van Interfood. In het paviljoen op het E3-strand. Er waren denk ik wel 40 kinderen. Volle bak dus! Sinterklaas kwam met 3 Pieten. En in het boek stond over ieder kind wel iets geschreven! Tom heeft een heel mooi cadeau gekregen: magnetische blokken. Hij is er thuis meteen mee gaan spelen! Eigenlijk is het maar een verwend manneke, onze Tom.

Deze week is Anouk twee keer komen babysitten: op dinsdag en vrijdag. En het was allebei de keren goed gegaan. Anouk had Tom de laatste fles gegeven en hij had erg veel gelachen. Dat is wel fijn: als het babysiten goed gaat, kunnen wij ook weer eens een keertje samen weg!

Het eten gaat inmiddels ook goed: liga-koek is toch wel favoriet. Alles zit onder de liga dan, maar hij krijgt toch ook nog wel heel wat binnen. Fruithapje banaan-appel vindt hij ook lekker en ook mengsel van sinaasappel-banaan-liga. Bloemkool: dat vond hij maar niets! Liever een koek!

cg) Zwarte Piet

Woensdag alweer een bijzondere kennismaking: deze keer met Zwarte Piet. Het was Sinterklaasfeest op het kinderdagverblijf, met een lieve knuffelpiet erbij. Voor ieder kind was er een klein 'boekje' met daarin een mooi gedicht, afdruk van voetje en handje en een foto van de baby als wortel in een klomp! Erg leuk!

Tom was helemaal niet onder de indruk van zwarte Piet; hij vond het wel prima! Hij moest er wel om lachen!

Na een uurtje was Tom doodmoe, hij had 's middags helemaal niet geslapen. Op weg naar huis viel hij ook in slaap in zijn buggy. Thuis dus maar in bed gelegd, maar na een half uurtje werd hij toch wakker. Mooi tijd om in bad te gaan dacht ik. Zo gezegd zo gedaan. Op een gegeven moment hoorde ik een harde wind. En wat denk je? Juist, in bad gepoept! Maar door de paar hapjes koek en fruit die Tom had gegeten, is zijn ontlasting al heel erg veranderd; niet meer zo dun. Dus gelukkig kon ik Tom nog schoon uit het bad halen! Ha ha!

cf) Bezoek consultatiebureau

En weer een bezoekje aan het consultatiebureau! Geen spuitjes deze keer, gelukkig. Gewoon controle. Tom groeit nog steeds goed: 8.800 gram en 72 centimeter. Op het consultatiebureau zetten ze dit uit in een grafiekje. Ik besteed daar echter helemaal geen aandacht voor; de tabellen die zij gebruiken zijn gebaseerd op flesvoeding. En Tom krijgt borstvoeding, dit levert andere curves op. Er loopt nu wel een onderzoek naar groeicurves van borstvoedingskinderen, ik doe ook mee aan dit onderzoek. Hieronder staan de curves die met de resultaten van dit onderzoek gelden:

Alles binnen het groene gebied is prima, als het buiten dit gebied komt, moet je het in de gaten houden. Dan kan het zijn dat je kindje te hard of juist te weinig groeit. Bij Tom gaat het dus prima. Hij zou met zijn lengte iets zwaarder mogen zijn, maar dat komt misschien nog wel, nu hij iets meer gaat eten.

Bij de controle van zijn heupjes, ontdekte de arts een kleine afwijking. Daarom moeten we even naar het ziekenhuis om een echo te laten maken van zijn heupjes. Maar ik maak me daar nog geen zorgen om, pas als de echo laat zien dat er echt iets niet in orde is, ga ik me daar druk om maken!

ce) De eerste keer bij Sinterklaas

Zondagmiddag 23 november kwam Sinterklaas bij van der Looy in Weert. Niet op kantoor, maar in het hotel dat naast het kantoor ligt. Met eerst een optreden van Aladin en daarna kwam Sinterklaas. Tom was hartstikke moe inmiddels, dus hij werd wel jengelig, maar gelukkig hield hij het toch wel goed vol.

Natuurlijk ging Tom ook bij de Sint op schoot. Tom keek zéér onderzoekend naar deze beste man. Later ging de sint nog met alle kinderen op de foto, Tom zat toen weer bij hem op schoot. Maar de Sint vroeg op een gegeven moment toch of we Tom niet wilden komen pakken. Tom was namelijk erg geïnteresseerd in de baard van Sinterklaas en zat daar aan te trekken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling want... dat doet pijn bij Sinterklaas!

Tom kreeg nog een heel leuk cadeau: een liedjes-boek. Niet met alleen teksten, maar ook de muziek. Toevallig had ik dat boek al eens eerder bij een speelgoedwinkel gezien en toen leek me dat al zo'n geweldig ding. Tom vind het erg leuk.

Na Sinterklaas zijn wij meteen weggegaan. Niet zo gezellig, maar Tom was zo moe, beter dat hij lekker kon gaan slapen. Hij was eerst nog te moe om in slaap te vallen, dus eerst nog hevig gemopperd achter in de auto. Maar daarna viel hij uitgeput in slaap. En het was een redelijk lange rit, watn het sneeuwde behoorlijk, alle wegen waren wit. Dus stapvoets naar huis rijden. Zelfs op de snelweg reed het maar 50. De eerste echte sneeuw voor Tom. Maar hij heeft er eigenlijk niets van gemerkt! Dat komt later nog wel... op de pistes!

cd) Meer etensverhalen

Op het kinderdagverblijf heeft Tom deze week ook af en toe een stukje banaan en fruithapje gekregen. Maar helaas: Tom sabbelt er wel op, maar laat het vervolgens gewoon weer uit zijn mondje vallen. Op woensdag ontdekte Tom dat als hij blies terwijl het eten in zijn mond zit, het er makkelijker ‘uitvliegt’. Ik moest daar natuurlijk wel om lachen. Maar dat was niet zo slim van mij, want Tom leek meteen helemaal trots! Hij dacht dus dat hij het goed deed en bleef dat doen… Maar: dit weekend (22/23 november) ging het al heel wat beter: Tom eet stukjes babykoek en ook kleine stukjes banaan slikt hij door. Daar moet Tom wel veel moeite voor doen. Voor een heel klein stukje moet hij wel vier keer een slikbeweging maken. Dat is erg grappig, daar maakt hij een piepgeluidje bij en hij kijkt dan heel moeilijk. Wat wel fijn is: Tom heeft nu een goede eetstoel waarbij hij aan de tafel geschoven kan worden. Dus hij hoeft niet meer in zijn bumbo-seat OP de tafel te staan. Is toch wel wat makkelijker!






Tom slaapt nog steeds niet door ’s nachts. We zijn dus wel behoorlijk moe inmiddels. Dus zaterdagnacht 22 november 2008 was het dan voor het eerst zo ver: Tom kreeg een speciale fles ‘goede nacht’. Dat is wat dikkere melk. Wat je daarover hoort, is dat kinderen, als ze zo’n fles leeggedronken hebben, in een keer de nacht doorslapen. Dus we hadden hele goede hoop… Maar: nee hoor. Meneertje had om 21.30 uur die fles gehad, maar liet zich om 01.30 uur gewoon weer horen. HONGER! En om 06.00 uur weer. Dus of hij nu borstvoeding krijgt als laatste voeding of die ‘goede nacht’ maakt geen fluit uit.





Tom heeft het de hele week druk met omdraaien. Van rug naar buik en weer terug. Hij kan zich zo ook een beetje verplaatsen. Dan kijk ik even niet en dan ligt Tom ineens een halve meter verder! Hij lijkt het zelf wel geweldig te vinden! In de box draait hij zich nu telkens klem: met zijn beentjes door de spijlen heen. En dan kan hij dus niet meer terug. Nu zal de volgende stap wel zijn dat hij gaat kruipen!

cc) Weer een stuk beter

Gelukkig gaat het weer steeds beter met Tom. Hij hoest en rochelt nog steeds, maar ook dat wordt steeds minder. En hij is nog altijd erg vrolijk! Een geweldig kind vinden wij het!

En alles is nu interessant. Alles wat Tom ziet, wil hij meteen pakken. Dat gaat dan ook erg wild, geduld heeft hij niet echt. Alhoewel: op het kinderdagverblijf had hij op donderdag 13 november iets heel knaps gedaan waar je toch wel geduld voor moet hebben: hij had heel aandachtig naar een speeltje liggen kijken en toen met een pincetgreep (duim en wijsvinger) het staartje van het speeltje gepakt. De juffen vonden dat erg knap van hem. Bellenblaas: dit lijkt Tom wel raar te vinden: de bellen spatten kapot zodra je ze pakt!!!

Het nieuwe slaapritme van Tom werkt best goed. Als hij 2 uur wakker is geweest, gaat hij naar bed. En dan valt hij dus ook in slaap. Thuis doen we dit nu ook. Het babyzwemmen en sporten en zo kan daardoor eventjes niet meer, maar dat pikken we later wel weer op. Tom had de afgelopen nachten ook niet meer goed doorgeslapen (wilde drinken om 11pm, 3am en dan weer 6am). Gelukkig was dat vannacht (donderdagnacht) weer beter. Hij sliep door van 11.30pm tot 06.30am. Dat is toch 7 uur aan een stuk!

Zojuist (vrijdag 14 november) lag Tom lekker te spelen in de box. Hij begon wat te mopperen, dus ik ging kijken. En: lag hij op zijn buik tegen de rand van de box! Hij had zich dus helemaal omgedraaid en zich weer opgedrukt op zijn armpjes. Dat is voor de eerste keer!

Verder heeft hij zojuist voor het eerst een groentehapje geprobeerd. Maar hij vond het helemaal niets. Hij kreeg worteltjes, is toch lekker zoet zou je denken. Maar hij keek er heel vies bij! Dus een banaan gegeven, hier heeft hij wel lekker op zitten sabbelen. Maar zodra hij een stuk in zijn mond krijgt, kijkt hij toch wel erg vies!

cb) Ziek...

Op zaterdagmiddag 1 november zijn we naar opa en oma in Asten gegaan. Daar zijn we blijven logeren. Zondag hadden Teun en ik een feestje in Eindhoven. Toen is Anouk komen babysitten. Ze heeft Tom de fles gegeven en in bed gelegd. Tom heeft wel veel gehuild, misschien toch wel wat eenkennig. dat was ook al opgevallen bij opa en oma: Tom heeft eerst wel 10 minuten heel aandachtig moeten kijken voordat er een lachje vanaf kon. Terwijl hij thuis overal meteen om lacht. Maar gelukkig ging het verder goed, Anouk is ook een hele lieve oppas, zij is heel gek op kleine kinderen.

Dinsdag 4 november begon Tom ziek te worden. Op het kinderdagverblijf vertelden ze al dat het RS-virus heerste. Of Tom dat heeft gekregen, weet ik niet, maar hij is wel heel ziek geworden. Woensdag de hele dag een beetje aangemodderd. Tom had koorts en hoestte de hele dag. Donderdag is Teun bij Tom thuisgebleven, ik moest naar haar werk en haar baas leek het niet zo fijn te vinden als ik thuis bleef bij Tom. Teun heeft de hele dag goed voor Tom gezorgd, ik ben wel iets eerder van het werk thuisgekomen. Tom bleef maar koorts houden en werd steeds zieker. Daarom zijn we de volgende ochtend even naar de huisarts gegaan. Tom heeft toen een voorschrift voor een puffer gekregen. Die is de apotheek ’s avonds komen brengen (hij was nog niet op voorraad bij de apotheek). Als Tom de dag erna nog koorts had, moesten we weer terugkomen. Die middag steeg de koorts van Tom naar 38,8 graden en hij hing als een slap popje in mijn armen. Tom heeft toen een paracetamol gekregen. Daar knapte hij enorm van op. Maar ’s nachts kwam de koorts weer terug, toen had hij 39,8 graden koorts en hij was heel ziek. Dus weer een paracetamol. De volgende ochtend was hij koortsvrij. Ik ben toen even naar tante Imke gegaan in Eindhoven, maar toen ik terugkwam, had Tom weer koorts. Dus zijn we naar de weekenddokter gegaan. Die heeft Tom onderzocht en heeft hem antibioticum voorgeschreven. Wel zielig: eerst krijgt hij wat antibioticum met een spuitje in zijn mond. Dan komt die puffer erachteraan: dan stribbelt hij fel tegen. En tenslotte nog neusdruppels: die vindt hij het allerergst.

De foto van de puffer is slechte kwaliteit, het was een beetje donker toen we de foto namen.

Maar: op zondagochtend werd Tom zonder koorts en met een brede glimlach wakker. Hij leek dus wel op te knappen. Hij is nog een beetje zeurderig en hoest nog wel. Maar dat hele zieke lijkt weg te zijn. Hij jammert niet meer de hele dag en heeft weer wat energie om te spelen.

Vrijdagmiddag waren Monique en Evi nog even langs geweest. Zij waren weer in Nederland op bezoek, dus kwamen even langs. Eigenlijk zouden wij naar haar toegaan, maar Tom was zo ziek dat zij maar naar ons gekomen zijn. Evi is nu net 1 jaar geworden. Ze kan eigenlijk al lopen, maar doet het nog niet, ze heeft er geen zin in! Ze snapt al heel veel wat je zegt. Ik zei bijvoorbeeld: Evi, er zit een konijn in de tuin. En meteen keek ze door het raam naar buiten en zag ze het konijn zitten. Ik had niet gewezen of zo, dus ze begreep echt wat ik zei!

Omdat Tom zondagmiddag weer opgeknapt was, leek het een goed moment om het eten weer op te pikken: Hij heeft courgette, mango, banaan en rijstwafel gekregen. De banaan was toch wel favoriet. Hij goed doorslikken lukt nog niet echt. Maar dat komt vanzelf wel!

Maandagochtend is Tom weer naar het kinderdagverblijf gegaan. Daar moest eerst een hele papierwinkel ingevuld worden, omdat Tom medicijnen heeft. Die mogen ze niet geven zonder dat je als ouder verklaringen tekent waarin precies staat wat het kind wanneer moet krijgen en waarin zij van eventuele gevolgen door het gebruik van de medicijnen worden ontslagen. Heel terecht vind ik. Maar wel een heel gedoe!

Op het kinderdagverblijf ging het niet echt geweldig die dag: Tom had veel gespuugd en daarna niet zoveel meer gedronken en hij had erg gehoest. Het slapen was wel redelijk goed gegaan. Maar de dag erna spande de kroon! Tom had er geslapen van 08.30-09.30; daarna van 11.30 tot 13.30 en tenslotte van 15.30 tot 17.30!!!! Een absoluut record. Toen mama Tom op kwam halen kwamen de juffen al enthousiast naar haar toelopen: ‘ Dit ga je niet geloven, loop maar eens mee naar het bord…’. Op het bord worden de slaaptijden van de kinderen genoteerd. En mama stond er inderdaad wel even van versteld! Het leuke is dat, als Tom goed slaapt op het kinderdagverblijf, dat hij dan aan het einde van de dag nog helemaal tevreden is en ook iets langer wakker blijft. Dan zien papa en mama hem tenminste ook nog even! En wat doet Tom dan graag? Knuffelen, lachen om papa/mama die gek doen, televisie kijken, met zijn ritselboekje spelen, luisteren naar de gitaar van papa en niet te vergeten: eten.